Elke dag wandelen we over paden, bruggen en wegen. We stoppen voor auto’s, we steken een zebrapad over: inhalen, voorschieten, lezen, ademhalen. De weg bepaalt het ritme. In hoeverre beïnvloedt onze ruimtelijke omgeving niet alleen onze beweging, maar ook ons denken en voelen? Tijdens VERSED PATHS, ontwikkeld in opdracht van Perdu Amsterdam, onderzochten we in groepsverband de mentale en belichaamde ervaring tijdens het lopen. Voor deze lecture-performance nam ik mensen mee de publieke ruimte van Amsterdam in, aan de hand van tekstuele instructies die we collectief uitvoerden. Het dagelijks leven, ongescript toeval en nieuwe mogelijkheden in wellicht overbekende situaties werden onderdeel van het werk. VERSED PATHS bestond uit twee oefeningen: precies wandelen en teksten plaatsen. Tijdens precies wandelen stopten we op plekken waar je normaal niet zou stilstaan; langs randen van gangbare paden, tegen muren, op precies een meter afstand van elkaar, op momenten in de tijd die afwijken van het alledaagse ritme van de stad. We liepen in colonne door een onverwacht buurtfeestje, waardoor het leven ineens het werk binnenkwam. Bij het plaatsen van teksten werkten we in viertallen en met briefjes. Op elk briefje stond een citaat. De plakker koos een plek in de publieke ruimte voor het plaatsen van een specifiek citaat, dat op deze manier in dialoog trad met de omgeving. De laatste lezer nam vervolgens de regie over en werd plakker. Agency, tussen plakker en lezer, tussen citaat en ruimte, wisselde voortdurend tijdens deze wandeloefening.